Καμιά φορά, τα πράγματα είναι τόσο πολύπλοκα που καταντούν σχεδόν ακατόρθωτα. Θα μου πεις "μόνο η υγεία είναι τόσο σημαντική". Κι όμως. Δεν είναι μόνο η ασθένεια που ξεφεύγει από τον έλεγχο. Είναι κι άλλα.
Είπαμε: τα πάντα στη ζωή είναι συγκριτικά.
Και, κάθε φορά, το εμπόδιο μπροστά φαίνεται βουνό. Ειδικά όταν το πλησιάσεις πολύ. Κι αν τύχει κι έχεις σκοντάψει λίγο πριν, το θέμα σοβαρεύει.

Λέω, μετά τις 26 του μηνός, θα είμαι ένας άλλος άνθρωπος, κι ας μην είναι τα γενέθλιά μου. Όμως αυτό είναι ένα ψέμα, γιατί θα είναι μονάχα ένα εμπόδιο λιγότερο και μια ζωή υπόλοιπη μπροστά. Κι εκεί που ελπίζεις να έχεις στηρίγματα να σου δίνουν ελπίδα, εκεί τα χάνεις μέσα από τα χέρια σου, όπως ξεφεύγει η άμμος ή ο χρόνος.
Και καταλήγεις: εμπιστοσύνη πουθενά, έχεις μόνο εσένα.
Μα, γίνεται να ζήσεις έτσι;
Χωρίς όνειρα, καλύτερα μια σφαίρα στο κεφάλι. Γιατί, είναι το μόνο που αξίζει να ανατρέχεις όταν αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τον άνθρωπο από τα άλλα ζώα ―έχει όνειρα πιο δυνατά κι από τα ένστικτα. Η πιο όμορφη και άσκοπη ματαιοδοξία του. Κάποιοι τη λένε Θεό, κάποιοι Ενέργεια.

Ψάχνω να βρω μια ουσία, τώρα που μου στέρησες τα όνειρα. Ψάχνω να βρω έναν περίσσιο Θεό να βοηθήσει μόνο εμένα. Γιατί, απέναντι είναι η απελπισία και μου γνέφει να περάσω το δρόμο.

0 σχόλια